سید محمدحسین شهرستانی

امير محمد حسين فرزند عالم بزرگوار حاج ميرزا محمد علی فرزند علامه امير محمد حسين مرعشی حائری، معروف به آيت الله شهرستانی، یکی از بزرگان علما و مشاهير مکتب ما در اوايل قرن چهاردهم هجری است.

دانشمند محقق، فقيه محدث، رکن معتمد و سيد متتبع، بزرگواری که در احاطه به فنون مختلف علمی معروف، و تأليفاتش احاطه به دانشهايش را معلوم، و ذکر جميلش در جهان تشيع همه را مشهور، و سيمای ملکوتيش بر همگان مقبول، و اخلاصش در نزد خدای دو جهان منظور است. پدرش از سادات عظام خاندان مرعشی، و نسب شريفش به حضرت سجاد عليه السلام منتهی و مادرش سبط وحيد بهبهانی است. از اوايل کودکی و نوجوانی به دنبال تحصيل دانشهای دينی و اسلامی بود و سالها از اساتيد متعدد در عتبات عاليات برخوردار گشت و مراتب علمی او بيشتر از محضر علامه اردکانی عايد او گشت. جناب او یکی از اساتيد بزرگ عراق گرديد که شهرت و آوازه تدريس او به همه جا پيچيد و آثار گرانبهايش به نقاط مختلف دست به دست چرخيد: در اصول فقه غاية مسؤل، در شرح شرايع کتاب شوارع، و در تحقيق ادله: لباب الاجتهاد، و در اثبات امام منتظر جنة نعيم، و در نکاح کتاب در نضيد را به رشته تحرير برد، و از ديگر آثار اوست: تلخيص و تلويح، کوکب دری، صحيفه حسنيه، مواقع النجوم، موائد، سبيل الرشاد، عنصر متين، تبنه الانام، ارشاد عوام، تذکرة النفس و غيره. شهرستانی در نوجوانی به درجه اجتهاد رسيد و در سن دوازده سالگی شروع به تأليفات نمود، و سالها در نجف اشرف از حوزۀ درس او بهره ها بردند، و از خرمن وجودش خوشه های مختلف چيدند، و اکثر صاحب تراجم علما به اوصافش قلمفرسائيها نمودند، ولی سرانجام آن صورت زيبا چون ماه بدر تمام لاجرم افول نمود و آفتاب جمالش به شب پنجشنبه سوم شوال 1315 غروب نمود، و به کنار تربت جد عزيزش سالار شهيدان مدفون گشت، ولی تأليفات او و فرزندان و احفاد او برای هميشه، جاويدش کرد. فرزندش حاج ميرزا محمد علی و آقا زاده هاو احفاد او، و تمام بيت او از اعلام بزرگ و پرچمداران مذهب تشيع بوده و هستند. فرزند مجتهد او صاحب کتاب تبيان در تفسير است، و تحفه علوی و تحفه مؤمن و بيان مبرهن او معروف است. وفات حاج ميرزا محمد علی آقازاده را در سال 1344 نوشته اند.

منابع

سايت شعائر