ملا اسدالله بروجردی

دارالسياده بروجرد از زمان سيد محمد طباطبائی جد بحر العلوم از مراکز اعلام تشيع بود. خاندان طباطبائی سيد مرتضی و فرزندش از اجداد، اعمام و بنی اعمام آنها (آيت الله العظمی بروجردی) و تا هم اکنون در آن دار السياده و دار السرور، از پرچمداران بزرگ عالم تشيع بودند.

یکی از پرچمداران و اعلام بزرگ شيعه در قرن سيزدهم هجری مرحوم حجة الاسلام حاج ملا اسد الله بروجردی است. معظم له در عصر خويش از اکابر علما و مجتهدان بزرگ شهرستان بروجرد بود. بروجردی از شاگردان مرحوم ميرزای قمی صاحب قوانين بود که به افتخار دامادی ميرزا نايل آمد و از اين وصلت خداوند قادر جهان فرزندانی نيکو و عالم نصيب او نمود. بروجردی از اساتيد شيخ انصاری است که عمری طولانی و با عزت یافت. صاحب روضات الجنات ضمن تجليل از مقام علمی او می نويسد: بروجردی خود را از اعلام معاصرش برتر و بالاتر می دانست و زندگی در کمال آبرومندی داشت که مورد احترام همگان بود. بروجردی جربزه و استعدادی منحصر به فرد داشت. کمتر اتفاق می افتاد که رأيش بر یک فتوی استقرار پيدا کند. او غالبا تغيير فتوی می داد که شايد به واسطه تفکر و هوشمندی فوق العاده او بود. او سر سلسله بيت علم و دانش در بروجرد بود و در سال 1270 در دار السرور بروجرد از جهان چشم فرو بست...

کتاب مآثر و آثار مشابه همين گفتار را در مورد صاحب ترجمه دارد و اضافه می کند: بروجردی در فقاهت مشرب مکاشفه داشت. در علوم فقهی کامل بود باب اجتهاد را در خويش مفتوح می ديد. در استدلال و احتجاج مهارت کافی داشت. جماعتی از فقها مانند شيخ انصاری شاگرد او بودند. بعضی او را صاحب خوارق عادات می دانند. عبادات و رياضت های شرعيه اش معروف است. مآثر اضافه می کند: از ناحيه مقدسه (ارواحنا فداه) توقيعی برای او شرف صدور یافته انشاء الله.

بروجردی تعليقه ای بر قواعد احکام دارد. معظم له بعد از عمری خدمت و تعليم و تعلم سرانجام در سال 1271 در شهرستان بروجرد وفات نمود.