رأفت

رأفت به معناي نرم دلی يکي از فضايل نفسانی و صفات پسنديده است که در قرآن و روايات آن را ستوده اند.

معناي لغوی و اصطلاحي رأفت

رأفت در لغت به معنای مهربانی و ترحم است.

معناي رأفت بندگان

رأفت در بندگان خدا به معناى نرم و دل نازک بودن است که در محبت و نيکى به ديگران و گذشت از آنان تجلّى مى يابد.

معناي رأفت خداوند

رأفت خداوند متعال به معناى احسان به بندگان وگذشت ازآنان مى باشد.

تفاوت رأفت با رحمت

طریحی در مجمع البحرین می گوید: تفاوت رأفت با رحمت- که آن نيز به معناى نازک دلى آمده- در اين است که رقت قلب در رأفت بيشتر از رقّت قلب در رحمت است؛

و علامه طباطبایی (ره) فرق آن دو را در این می داند که رأفت مختص به اشخاص مبتلا و بیچاره است؛ ولی رحمت در اعم از آن (بیچاره و غیر بیچاره) استعمال می شود.

رأفت در قرآن و روايات

اين فضيلت در حديثى از امام صادق عليه السّلام از لشکريان عقل شمرده شده است. الکافی ج۱، ص۲۱. و خداوند در آيات متعدد، خود را بدان توصيف کرده است. چنان که پيامبر اکرم صلّى اللَّه عليه و آله را نيز بدان ستوده است.

منابع

ويكي فقه

تفسیر المیزان

فرهنگ معین