آیه کتمان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آیه كتمان
آیه 159 سوره بقره/2 را «آیه كتمان» نامیده‌اند؛[۱] زیرا خداوند در این آیه، كتمان‌كنندگان آیات الهى و وسایل هدایت را لعنت مى‌كند:
«إِنَّ الّذینَ یَكتُمونَ مَا أَنزَلنا مِن البَیِّنتِ والهُدى مِن بَعدِ ما بَیّنّهُ لِلنّاسِ فِى الكِتبِ أُوللكَ یَلعَنُهُمُ اللّهُ و یَلعَنُهُمُ اللّعِنونَ».
به گفته بیشتر مفسران صحابه و تابعان، شأن نزول آیه گروهى از دانشمندان یهود و نصارا مانند كعب بن اشرف، كعب بن اسد، ابن صوریا و زید بن تابوه است كه موضوع نبوت پیغمبر صلى الله علیه و آله را با این كه در تورات و انجیل وارد شده، كتمان مى‌كردند.[۲] گروهى از اصولیان، به این آیه بر حجیت خبر واحد استدلال كرده و حرمت كتمان را ملازم با لزوم پذیرش خبر واحد در صورت عدم كتمان دانسته‌اند.[۳]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 396
