آرامگاه حر بن یزید ریاحی

مرقد حر بن يزيد رياحى در فاصله نه كيلومترى غرب شهركربلا واقع شده است و علت اينكه جنازه او را به خارج از ميدان معركه منتقل كردند، اين بود كه قبيله او يعنى بنى تميم خود را به ميدان معركه رساند، جنازه او را برداشته و به مكان فعلى آورده و به خاك سپردند.

در سال 914 ه ق شاه اسماعيل صفوى موفق به فتح بغداد شد و همان سال گنبدى روى قبر حر بنا كرد و صحن كوچكى برايش ساخت. او اولين كسى بود كه به ساختن (مرقد حر) اهتمام ورزيد. در سال 1325 ه ق به همت حسين شجاع السلطان مرقد بازسازى شد و در سال 1330 ه ق سيد عبدالحسين كليدارآن را مجدداً بازسازى نمود و در سال 1963 م به همت حاج حسن وكيل به ناحيه (حر) برق رسيد.

حر بن يزيد رياحى مرقدى زيبا با گنبدى كاشيكارى شده دارد كه اطراف آن را باغ و بوستان فراگرفته است و بر در اصلى مرقد ابياتى به عربى نوشته شده كه به مقام و منزلت حر اشاره مى‌كند.

در تاريخ آورده‌اند كه چون شاه اسماعيل صفوى به زيارت كربلا آمد، براى كشف حقيقت محل دفن حر، دستور داد قبر وى را بشكافند و با اينكار وى را با دستمالى بر پيشانى و جسدى تروتازه يافتند و چون شاه درباره آن دستمال پرسيد، به او گفته شد هنگاميكه حر در ميدان نبرد زخمى شد، امام حسين با دست مبارك خود اين دستمال را بر پيشانى او بست، شاه اسماعيل دستور داد دستمال را باز كنند و چون دستمال را باز كردند خون دوباره جارى شد و هرچه سعى كردند با دستمال ديگرى جلوى خون را بگيرند ممكن نشد، لذا شاه اسماعيل دستور بستن مجدد همان دستمال را داد و پس از اينكه قبر را با احترام زيادى بستند شاه اسماعيل دستور داد گنبدى بر بالاى قبر بسازند و خادمى براى آن تعيين كرد و موقوفاتى برآن جارى نمود.