آيه كفّ
آیه كفّ
به آیه 77 سوره نساء/4 «آیه كفّ» مى‌گویند.[۱] این آیه در شأن عبدالرحمن بن عوف زهرى، مقداد بن اسود كندى و قدامة بن مظعون جمحى و سعد بن ابى وقّاص نازل شده است.
آنان پیش از هجرت، از سوى مشركان به شدت آزار مى‌شدند و نزد پیامبر صلى الله علیه و آله شكایت مى‌بردند و اجازه جنگ با مشركان و انتقام از آنان را مى‌خواستند؛ ولى رسول خدا صلی الله علیه مى‌فرمود: هنوز به جنگ مأمور نیستم؛ ولى پس از هجرت به مدینه هنگامى كه فرمان جنگ بدر صادر شد، اجراى این فرمان برایشان ناگوار آمد و این آیه در نكوهش آنان نازل شد:
«أَلَم تَرَ إِلَى الّذینَ قِیلَ لَهُم كُفّوا أَیدِیكُم و أَقِیمُوا الصَّلوةَ و ءَاتُواالزّكوةَ فَلمّا كُتِبَ عَلیهِمُ القِتالُ إِذا فَریقٌ مِنهُم یَخشَونَ النّاسَ كَخَشیةِ اللّهِ أَو أَشدَّ خَشیةً و قالُوا رَبّنا لِمَ كَتَبتَ عَلینا القِتالَ...».
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج 19، ص 175.
(2). التبیان، ج 3، ص 261؛ مجمع البیان، ج 3، ص 119.
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 396-397
