آیه فىء
آیه فىء
آیه 7 سوره حشر/59 را كه به موضوع فىء پرداخته است، «آیه فىء» گویند.[۱] فىء غنیمتى است كه بدون جنگ و درگیرى از كافران بدست مسلمانان افتد كه چنین مالى، اختیارش در دست رسول خدا صلی الله علیه و آله است؛ به خلاف غنیمتى كه با جنگ بدست مى‌آید كه یك پنجم آن در اختیار پیامبر قرار مى‌گیرد و مابقى آن متعلق به جنگ‌جویان است:
«مَا أَفاءَ اللّهُ عَلى رَسولِه مِن أَهلِ القُرى فَلِلّهِ ولِلرَّسولِ ولِذِى القُربى والیَتَـمى والمَسكِینِ و ابنِ السّبِیلِ كَى لاَ‌یَكونَ دُولةً بَینَ الأَغنِیاءِ مِنكُم...».
بر اساس این آیه، شش مورد مصرف (خداوند، پیغمبر صلى الله علیه و آله، ذوى القربى، یتیمان، مسكینان و در راه‌ماندگان) براى فىء ذكر شده است.
ابن عباس مى‌گوید: این آیه درباره دارایى‌هاى «اهل قرى» فرود آمد و اهل قرى بنى نظیر و بنى قریظه بودند كه در مدینه مى‌زیستند و اهل فدك كه در سه میلى مدینه بودند و اهل خیبر و روستاهاى مدینه و ینبع كه خداوند اختیار دارایى‌هاى آنان را به رسول خدا صلی الله علیه و آله سپرد تا هر گونه خواست، در آن حكم كند. عده‌اى اعتراض كردند كه چرا این دارایى‌ها را تقسیم نمى‌كند. در پاسخ آن‌ها این آیه نازل شد.
پانویس
- ↑ تتمة المراجعات، ص 70.
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 395
