آيه صيف

آیه صیف

برخى آیه 229 سوره بقره/2 را «آیه طلاق» نامیده‌اند. خداوند در این آیه، به حكم طلاق رجعى پرداخته و آن را فقط براى دو بار اجازه داده است. پس از دو طلاق، مرد مى‌تواند به نیكى رجوع كند یا پس از عده و اداى حقوق شرعى از او جدا شود: «الطَّلقُ مَرّتانِ فَإِمساكٌ بِمعروف أَو تَسریحٌ بِإِحسن». در شأن نزول این آیه گفته‌اند كه طلاق در جاهلیت محدود نبود و برخى شوهران، به قصد آزار زنانشان بارها آنان را طلاق مى‌دادند؛ ولى پیش از تمام شدن عده، به آن‌ها رجوع كرده مانع ازدواج آنان با مرد دیگرى مى‌شدند كه این آیه نازل شد.

پانویس

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 391