آیه شرط
نسخهٔ تاریخ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۵ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
آیه شرط
آیه 10 سوره فتح/48 را «آیه شرط» گفته‌اند:[۱]
«إِنَّ الَّذینَ یُبایِعونَكَ إِنّما یُبایِعونَ اللّهَ یَدُاللّهِ فَوقَ أَیدِیهِم فَمن نَكثَ فِإِنَّما یَنكُثُ عَلى نَفسِهِ و مَن أَوفى بِما عهدَ علیهُ اللّهَ فَسیُؤتِیهِ أَجرًا عَظِیمًا».
على بن ابراهیم قمى مى‌گوید: آیه شرط، پس از آیه بیعت رضوان نازل شده و خداوند با مؤمنان شرط كرده است تا زمانى از آنان راضى است كه از دستور پیامبر صلى الله علیه و آله سرباز نزنند و در هیچ كارى با او مخالفت نورزند و عهد و پیمان با او را‌نشكنند.[۲]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج 20، ص 354.
- ↑ قمى، ج 2، ص 322؛ الصافى، ج 5، ص 39.
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 389
