آیه زکات

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه زكات

موارد مصرف زكات (فقیران، مسكینان، متولیان گردآورى زكات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وام‌داران، در راه خدا و در راه ماندگان) در آیه 60 سوره توبه/9 آمده كه آن را «آیه زكات» مى‌گویند.[۱]

برخى آن را «آیه صدقه»[۲] یا «آیه صدقات»[۳] نیز نامیده‌اند:

«إِنّما الصّدقتُ لِلفُقراء والمَسكِینِ والعَمِلینَ عَلَیها والمُؤَلّفَةِ قُلوبُهُم...».

ابوسعید خدرى در شأن نزول آیه مى‌گوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره كسانى نازل شده كه به پیامبر صلى الله علیه و آله در تقسیم غنایم اعتراض مى‌كردند و مى‌گفتند: با ما به عدالت رفتار كن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نكنم، چه كسى به عدالت رفتار مى‌كند.[۴]

پانویس

  1. الاتقان، ج‌ 2، ص‌ 47؛ التمهید، ج‌ 2، ص‌ 351.
  2. احكام القرآن، ابن‌العربى، ج 1، ص 238.
  3. قرطبى، ج‌ 2، ص‌ 162؛ ابن‌كثیر، ج‌ 1، ص‌ 214.
  4. اسباب النزول، واحدى، ص‌ 205؛ روض الجنان، ج‌ 9، ص‌ 271.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 385