آیه جزیه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه جزیه

به آیه 29 سوره توبه/9 «آیه جزیه» گفته‌اند.[۱] جزیه از ماده جزا به معناى مالى است كه از كافران موجود در پناه حكومت اسلامى در برابر حفظ مال و جانشان گرفته ‌مى‌شود.[۲]

بر اساس این آیه، مسلمانان اجازه دارند با اهل كتاب به مبارزه و پیكار برخیزند تا آنان به پرداخت جزیه تن دهند:

«قَتِلوا الّذینَ لاَیُؤمِنونَ بِاللّهِ و لاَبِالیَوم الأَخِرِ و لاَیُحَرِّمونَ ما حَرّمَ اللّهُ و رَسولُهُ و لاَیَدینونَ دِینَ الحَقِّ مِن الّذینَ أُوتُوا الكِتبَ حَتّى یُعطوا الجِزیَةَ عَن یَد و هُم صَغِرون».

پانویس

  1. ناسخ القرآن و منسوخه، ابن جوزى، ص‌ 414.
  2. مفردات، ص‌ 195، «جزأ».

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 379