غزوه بنی لحیان
غزوه ای است که در سال ششم هجری برای انتقام گرفتن خون اصحاب رجیع از قبیله بنی لحیان انجام شد.
تاریخ این غزوه
ابن اسحاق مى گويد: رسول خدا ذى حجّه (سال پنجم) و محرّم و صفر و دو ماه ربيع را در مدينه اقامت گزيد، و در جمادى الأولى (شش ماه پس از جنگ «بنى- قريظه») به خونخواهى شهداى رجيع: خبيب بن عدىّ و همراهانش بر سر «بنى- لحيان» رفت.[۱]
اما واقدی می گوید:« پيامبر (ص) روز اول ربيع الاول سال ششم از مدينه بيرون آمدند و تا غران و عسفان [3] رفتند و مدت غيبت ايشان از مدينه چهارده شب بود.»[۲]
غزوه بنی لحیان
پيامبر (ص)، از كشته شدن عاصم بن ثابت و ياران او سخت ناراحت شدند و همراه دويست نفر كه بيست اسب همراه داشتند از مدينه بيرون آمدند. و در محل گنبدى كه در ناحيه جرف بود فرود آمدند و بامداد روز بعد حركت كردند و وانمود مى كردند كه آهنگ شام دارند. پيامبر (ص) هنگام تخفيف گرماى روز حركت مى كرد، و از غرابات و بين عبور فرمود تا به بلندي هاى ثمام رسيدند.
از آنجا در راه شتابان حركت فرموده تا به وادى غران رسيدند كه عاصم بن ثابت و همراهانش آنجا كشته شده بودند. پيامبر (ص) بر آنها رحمت فرستاد و فرمود: شهادت بر شما گوارا و فرخنده باد. قبيله لحيان كه از آمدن پيامبر (ص) مطلع شده بودند به قله هاى كوهها گريختند، و مسلمانان به هيچ- كس از ايشان دست نيافتند. پيامبر (ص) يكى دو روز آنجا اقامت كردند و گروههايى را از هر سو به جستجو اعزام داشتند، و آنها هم به كسى دست نيافتند. آنگاه پيامبر (ص) حركت فرموده به عسفان رسيدند.[۳]
«جابر بن عبد اللّه أنصارى» مى گفت كه: از رسول خدا شنيدم كه چون آهنگ بازگشتن به مدينه را كرد، مى‌گفت، «آئبون تائبون إن شاء اللّه، لربّنا حامدون، أعوذ باللّه من و عشاء السفر و كآبة المنقلب، و سوء المنظر فى الأهل و المال»[۴]
سريّه أبو بكر بن أبى قحافه به غميم
ابن سعد مى‌گويد كه: رسول خدا- صلّى اللّه عليه و آله- از «عسفان»، أبو بكر را با ده سوار فرستاد تا قريش را بدين وسيله مرعوب سازد و آنان تا «غميم» پيش رفتند و سپس بى‌آن كه به دشمنى برخورد كنند بازگشتند[۵]
البته علامه جعفر مرتضی عاملی در وجود این سریه شک کرده اند.[۶]
پانویس
- ↑ سيره ابن هشام، ج 3، ص 292، چاپ مصطفى الحلبى 1355 ه. م.
- ↑ المغازى/ترجمه،متن،ص:405
- ↑ المغازى/ترجمه،متن،ص:406
- ↑ سيره ابن هشام، ج 3، ص 292- 293 يعنى به خواست خدا برمى‌گرديم، به جانب خدا بازگشت مى‌كنيم، او را ستايش مى‌كنيم، پناه بر خدا از مشقت سفر و اندوه بازگشت و ديد بد در اهل و مال
- ↑ طبقات، ج 2، ص 79. م.
- ↑ رجوع شود به:الصحيح من السيرة النبي الأعظم،مرتضى العاملي ،ج14،ص:206
منابع
- مغازى تاريخ جنگهاى پيامبر(ص)، محمد بن عمر واقدى (م 207)، ترجمه محمود مهدوى دامغانى، تهران، مركز نشر دانشگاهى، چ دوم، 1369ش.
- آیتی، محمد ابراهیم. برگزيده تاريخ پيامبر صلی الله علیه و آله.
زندگانى محمد(ص) پيامبر اسلام، ابن هشام (م 218)، ترجمه سيد هاشم رسولى، تهران، انتشارات كتابچى، چ پنجم ، 1375ش.
