سنگال
جمهوری سنگال کشوری است در غرب افریقا. پایتخت آن داکار است. حكومت : جمهوری مساحت : 720/196 كیلومترمربع جمعیت : 000/327/10 نفر رشد سالانه جمعیت : 3 درصد پایتخت : داكار زبان : فرانسوی –زبانهای محلی دین : اسلام واحد پول : فرانک
سنگال كشوری كم ارتفاع و خشك است كه رودهای گامبیا- كاسامانك و سنگال در آن جاری می باشند.میزان بارندگی سالانه در نواحی مرطوب، در حدود 58 سانتی متراست. گیاهان ساوان در این كشورمحیط مساعدی را برای حیات وحش، پدید آورده است. در جنوب سنگال، كشاورزی رواج داشته وبه جزبادام زمینی كه 50درصد تولیدات كشاورزی را شامل می شود، گندم و كتان نیز كشت می شوند. وقوع خشكسالی های متوالی، لطمات زیادی به كشاورزی این كشور وارد می آورد. استخراج فسفات - پرورش گوسفند – تولیدات صنایع غذایی – توریسم و صید ماهی، نقش مهمی در اقتصاد سنگال ایفا می كنند.
محتویات
جغرافياي طبيعي و ويژگيهاي اقليمي
جمهوري سنگال با 196 هزار و 190 كيلومتر مربع مساحت در آفريقاي غربي و در حاشيه اقيانوس اطلس، ميان گينه بيسائو و موريتاني واقع شده است. 192 هزار كيلومتر مربع از اين سرزمين را خشكي و 4 هزار و 190 كيلومتر مربع از آن را آب فراگرفته است. اين كشور از سمت شمال 813 كيلومتر با موريتاني، از سمت شرق 419 كيلومتر با مالي و از سمت جنوب 330 كيلومتر با گينه و 338 كيلومتر با گينه بيسائو مرز مشترك دارد. از سوي ديگر كشور گامبيا به طول 740 كيلومتر چون زبانه‌اي در داخل سنگال قرار دارد. سنگال سرزمين كم ارتفاعي است كه بخش اعظم آن را علفزارهاي ساوان و استپ مي‌پوشاند. آب و هواي اين سرزمين در سواحل و نواحي مرتفع معتدل ولي در استپ‌ها گرم و خشك است. بلندترين نقطه سنگال در منطقه «نپن دياخا » حدود 581 متر ارتفاع دارد.
جمعيت و ويژگيهاي فرهنگي و اجتماعي
طبق برآورد جولاي 2000، سنگال حدود 9 ميليون و 987 هزار و 494 نفر جمعيت دارد كه 45 درصد از آنها زير 14 سال و 52 درصد بين 15 تا 65 سال سن دارند. نرخ رشد جمعيت سنگال به 94/2 درصد مي‌رسد. همچنين نرخ زاد و ولد اين كشور به ازاي هر يك هزار نفر حدود 94/37 نفر و نرخ مرگ و مير آن 57/8 نفر در هزار است. تراكم نسبي جمعيت سنگال به 2/38 نفر درهر كيلومتر مربع مي‌رسد. اكثريت مردم سنگال از قوم «ولوف » هستند ولي گروههاي نژادي فولاني ، سرر ، پولار و ماندينكا نيز در سنگال زندگي مي‌كنند. 92 درصد مردم اين سرزمين مسلمان و اهل تسنن هستند. حدود 2 درصد از آنها نيز به دين مسيح اعتقاد دارند. زبان رسمي اين كشور فرانسوي و خط آن لاتين است اما لهجه بومي ولوف و پولار در سنگال رواج دارد . اميد به زندگي در ميان مردان سنگال 6/60 سال و در ميان زنان اين كشور 82/63 سال است. نرخ باسوادي درميان مردان اين كشور حدود 43 درصد و در بين زنان 2/23 درصد است.
تقسيمات كشوري و ويژگيهاي سياسي
پايتخت سنگال شهر «داكار » نام دارد و از شهرهاي مهم آن مي‌توان به ديوربل ، فاتيك ، كاولاك ، كولدا ، لوگا ، سن لوئيس ، تامباكوندا و تيس اشاره كرد. شهر داكار در اين كشور طي سالهاي اخير به منطقه آزاد تجاري و صنعتي تبديل شده است. اين كشور در سال 1960 از زير سلطه فرانسه خارج شد و از آن زمان تاكنون به صورت جمهوري دمكراتيك اداره مي‌شود. با اين حال اغلب سيستم‌هاي اداري اين كشور هنوز هم به شيوه فرانسوي اداره مي‌شوند. سنگال علاوه بر سازمان ملل متحد (UN) ، در سازمان خواروبار و كشاورزي ملل متحد (FAO) ، گروه 77 (G-77) ، سازمان بين‌المللي كار (ILO ) ، صندوق بين‌المللي پول (IMF) ، سازمان بين‌المللي دريانوردي (IMO ) ، سازمان بين‌المللي پليس جنايي (INTERPOL) ، كميسيون بين دولتي اقيانوس شناسي (IOC) ، سازمان بين‌المللي مهاجرت (IOM) ، جنبش عدم تعهد (NAM) ، سازمان وحدت آفريقا (OAU) ، سازمان كنفرانس اسلامي (OIC) ،سازمان منع سلاحهاي شيميايي (OPCW) ، كميسيون سازمان ملل براي تجارت و توسعه (UNCTAD) ، سازمان اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي ملل متحد (UNESCO) ، سازمان توسعه صنعتي ملل متحد (UNIDO) ، كنفدراسيون جهاني كارگران (WCL) ، فدراسيون جهاني اتحاديه كارگري (WFTU ) ، سازمان بهداشت جهاني (WHO) ، سازمان جهاني مالكيت معنوي (WIPO) ، سازمان تجارت جهاني (WTO) و بانك جهاني (WB) عضويت دارد.
ويژگيهاي اقتصادي
برنامه اصلاحات اقتصادي سنگال منجر به آن شده كه توليد ناخالص داخلي اين كشور با رشدي معادل 5 درصد در سال 1999 به 8/4 ميليارد دلار برسد. 9/17 درصد از توليد ناخالص داخلي سنگال مربوط به بخش كشاورزي، 3/25 درصد مربوط به بخش صنعت و 8/56 درصد مربوط به بخش خدمات است.نرخ تورم سنگال در سال 1999 به 1/2 درصد و درآمد سرانه ملي آن با اندكي كاهش نسبت به سال 1998 به 510 دلار رسيد. بانك جهاني و صندوق بين‌المللي پول در انتهاي سال 2000 ميلادي با پرداخت بخشي از يك كمك 34 ميليارد دلاري به سنگال براي كاهش بدهيهاي خارجي اين كشور موافقت كردند . با اين حال سنگال بيش از 3 ميليارد دلار بدهي خارجي دارد. سنگال سالانه نزديك به 2/1 ميليارد كيلووات ساعت توان توليد انرژي الكتريكي دارد كه تماماً توسط نيروگاههاي حرارتي تأمين مي‌شود. توليد فرآورده‌هاي غذايي، محصولات نفتي، مصالح ساختماني و منسوجات جزو مهمترين فعاليتهاي صنعتي سنگال است. همچنين از بين محصولات كشاورزي اين سرزمين مي‌توان به بادام زميني، ارزن، ذرت، برنج، پنبه، گوجه فرنگي و سبزيجات اشاره كرد. سنگال 4 ميليون نفر نيروي كار دارد و نرخ بيكاري در اين كشور به 40 درصد مي‌رسد. فسفات و سنگ آهن حجم زيادي از ذخاير معدني سنگال را تشكيل مي‌دهد و بخش قابل توجهي از صادرات سنگال به اين كالاها اختصاص دارد. ارزش صادرات سنگال در سال 1998 به 925 ميليون دلار رسيد كه عمدتاً شامل ماهي، فرآورده‌هاي نفتي، پنبه و فسفات بود. در اين سال فرانسه، ايتاليا، هند، ساحل عاج و مالي خريداران عمده كالاهاي سنگال بودند. اين كشور همچنين در سال 1998 بالغ بر 2/1 ميليارد دلار كالا خريد كه عمدتاً شامل مواد غذايي، كالاهاي مصرفي، كالاهاي سرمايه‌اي و فرآورده‌هاي نفتي بود. فرانسه و ديگر كشورهاي عضو اتحاديه اروپايي، نيجريه، كامرون، ساحل عاج، الجزاير، آمريكا، چين و ژاپن عمده شركاي وارداتي سنگال هستند. سنگال هم مثل بسياري از كشورهاي غرب آفريقا از فرانك آفريقايي به عنوان واحد رسمي پول استفاده مي‌كند. هر دلار آمريكا با 25/647 فرانك آفريقايي برابراست (نرخ برابري ژانويه 2000).
