اصول دین
اصول دين
عنوان اصول دين - در مقابل فروع دين - اصطلاحى كلامى است و به اركان اعتقادى - كه اساس دين را تشكيل مى‌دهند و مسلمانى بدون اقرار به آن‌ها تحقق نمى‌يابد و انكار هر يك از آن‌ها موجب كفر مى‌شود - اطلاق مى‌گردد.
متكلمان اماميه مطابق با قول مشهور، اصول دین را شامل سه اصل مى‌دانند: توحيد (اقرار به يگانگى خداوند متعال و نفى هر گونه شرك)، نبوت (اقرار به پيامبرى حضرت محمد صلى الله عليه و آله و آنچه از سوى خدا آورده است) و معاد (اعتقاد به زندگى جاودانه سراى ديگر).
اما عدل (اعتقاد به عدالت خداوند و نفى هر گونه ظلم از او) و امامت (اقرار به امامت و ولايت دوازده پيشواى معصوم عليهم‌السلام) جزء اصول مذهب شيعه امامى است. در اصول دين تقليد جايز نيست و تحصيل علم و يقين به آن بر هر مكلفى واجب است.
حصول يقين از غير راه استدلال و برهان عقلى نيز كفايت مى‌كند، هر چند قول به وجوب تحصيل علم و يقين استدلالى به برخى نسبت داده شده است.[۱]
انكار هر يك از اصول دين موجب كفر مى‌گردد؛ خواه از روى عناد و لجاجت باشد يا به جهت شبهه‌اى كه برايش پديد آمده است.[۲] تقيه در اصول دين براى حفظ جان، مشروع است.[۳]
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم‌السلام، جلد 1، ص 536
