اسناد
اسناد:
ذكر سند حديث.
مفهوم اسناد در اصطلاح علم درايه و رجال كه مقابل ارسال (رجوع شود به: خبر مرسل) بكار مى‌رود، عبارت است از نقل حديث با ذكر نام همه راويانى كه آن حديث را از معصوم عليهالسلام نقل كرده‌اند.[۱]
گاه اسناد در مفهوم سند نيز بكار رفته است؛ چنان كه گفته مى‌شود اسناد اين حديث صحيح است.[۲] تفاوت اسناد به مفهوم نخست با سند در اين است كه سند به مجموع راويان حديث اطلاق مى‌شود، اما اسناد نقل حديث همراه ذكر سند آن است.
سنت از جمله منابع دستيابى به احكام شرعى است. در استدلال كامل به سنت چند عنصر دخيل است و صحت سند و قابليت آن براى اعتماد و استناد، از جمله اين عناصر است؛ به اين معنا كه استدلال به يك حديث بر اطمينان به صدور آن از معصوم عليهالسلام متوقف است و تحقق آن بنا بر نظريه اصوليان به مذكور بودن سند روايت تا معصوم عليهالسلام و اعتبار آن بر طبق موازين علم درايه و رجال است[۳] و بنا بر نظريه اخباريين (رجوع شود به: اخبارى) به ذكر سند حديث تا رسيدن به يكى از كتاب‌هاى معتبر مى‌باشد.[۴]
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم‌السلام، جلد 1، ص 488
