حدیث معلّل‌

---

حديث مُعَللَّ:

از اقسام خبر واحد.

حديث معلّل در اصطلاح علم درايه به حديثى اطلاق مى‌شود كه به حسب ظاهر، متن و سند آن بدون اشكال، ليكن در واقع در متن يا سند دچار ضعف دقيق و ظريفى باشد كه تنها افراد خبره و صاحب نظر در فن حديث متوجه اشكال آن مى‌شوند.

حديث معلّل بدين معنا اعتبار ندارد؛ از اين رو، آن را از اقسام حديث ضعيف برشمرده‌اند؛ هر چند در اصطلاح متأخران، حديث صحيح شمرده شود.

حديث معلّل در كلمات متأخران به حديثى اطلاق مى‌شود كه علت حكم در آن ذكر شده باشد. اصوليان در مقام تعارض دو حديث، معلل را بر غيرمعلل مقدم و ذكر علت را از اسباب ترجيح دانسته‌اند. ليكن برخى معلّل بودن را از مرجّحات ندانسته‌اند.

پانویس

منابع

جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم‌السلام، جلد ‌3، صفحه 274‌.