حدیث مرسل
حديث مُرسَل:
از اقسام خبر واحد.
حديث مرسل - اصطلاحى در علم درايه و - حديثى است كه راوى، آن را از معصوم.
نشنيده، ليكن بدون واسطه از وى نقل كرده باشد و يا با واسطه نقل كرده، اما واسطه را فراموش كرده و به فراموشى تصريح نموده و يا از روى عمد يا سهو آن را نياورده باشد و يا واسطه را با ابهام ذكر كرده باشد، مانند تعبير «عن رجلٍ» يا «عَن بعض اصحابنا»؛ واسطه حذف شده يكى باشد يا بيشتر.[۱]
بنابر تصريح برخى، ارسال و حذف واسطه از سلسله سند حديث در حال اختيار و بدون عذر مانند فراموشى، مكروه يا حرام است.[۲]
آيا حديث مرسل مطلقاً، معتبر و قابل استناد است يا تنها در صورتى كه مؤيد به كتاب يا سنت متواتر يا مطابق عموم آن دو و يا دليل عقلى باشد يا نزد فقها پذيرفته شده باشد يا ارسال كننده فردى باشد كه جز از ثقه يا عادل روايت نمىكند، مانند ابن ابى عمير، صفوان بن يحيى و احمد بن ابى نصر؟ مسئله اختلافى است.[۳]
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهمالسلام، جلد 3، صفحه 270.