آیه وضو
-
در آيه 6 سوره مائده/5 حكم وضو آمده است؛ از همين رو آن را «آيه وضو» گفته‌اند:[۱] «يَأَيُّهَا الَّذينَ ءَامَنوا إِذا قُمتُم إِلَى الصَّلوةِ فَاغسِلوا وُجوهَكُم و أَيدِيَكُم إِلَى المَرافِقِ وامسَحوا بِرءُوسِكُم و أَرجُلَكُم إِلى الكَعبينِ».
شيعه و اهل سنت در چگونگى شستن دست‌ها و نيز شستن يا مسح پا، از اين آيه دو برداشت متفاوت دارند. از ديدگاه شيعه، كلمه «إلى» در «إلى المرافق» فقط براى بيان حد شستن است نه كيفيت شستن و نيز «أرجلكم» عطف بر «رُءوسِكُم» است؛ بنابراين، پاها نيز چون سر بايد مسح شود؛ چنان‌كه بسيارى «أرجلكم» را به جَرْ خوانده‌اند؛ حتى اگر قرائت به نصب هم باشد، باز وجوب مسح را مى‌توان از آن استفاده كرد؛ زيرا از آن جا كه «بِرُءُوسِكُم» مفعولٌ به «امسَحوا» است، در محل نصب قرار دارد.[۲]
اهل سنت از كلمه «الى» استفاده كرده‌اند كه شايسته است شستن دست به آرنج پايان يابد و نيز كلمه «أَرجلكُم» را بر «وُجوهَكُم» عطف دانسته و لزوم شستن پا در وضو را استفاده كرده‌اند.[۳]
پانویس
- ↑ الاتقان، ج 1، ص 80؛ بحارالانوار، ج 56، ص 15.
- ↑ الميزان، ج 5، ص 221 و 222.
- ↑ همان، ص 223.
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 407
