آیه مشیت

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۱ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 23 و 24 سوره كهف/ 18 را كه بر گفتن انشاءاللّه تأكيد كرده است، «آيه ‌مشيت»<ref>...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

-

آيه 23 و 24 سوره كهف/ 18 را كه بر گفتن انشاءاللّه تأكيد كرده است، «آيه ‌مشيت»[۱] يا «آيه استثنا»[۲] گفته‌اند:

«و‌لاَ‌تَقولَنّ لِشاىء إِنِّى فاعِلٌ ذلِكَ غَدًا × إِلاّ أَن يَشاءَ اللّهُ واذكُر رَبَّكَ إِذا نَسيتَ و قُل عَسى أَن يَهديَنِ رَبِّى لاَِقربَ مِن هذَا رَشَدًا».

بنا به نقلى در شأن نزول اين آيه، هنگامى كه قريش نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمدند و از داستان اصحاب كهف و ذوالقرنين جويا شدند، پيامبر بدون گفتن انشاءالله فرمود: فردا بياييد تا پاسخ شما را بگويم و فرداى آن روز تا مدتى جبرئيل نيامد و پس از گذشت مدتى، آيه 23 و 24 سوره كهف/ 18 نازل شد.[۳]

شيخ طوسى پس از نقل اين شأن نزول، آن را نادرست مى‌داند.[۴]

پانویس

  1. الاتقان، ج‌ 1، ص‌ 329.
  2. الروض ‌الانف، ج‌ 3، ص‌ 171.
  3. نورالثقلين، ج 3، ص 254؛ الدرّالمنثور، ج 5، ص‌ 376 و 377.
  4. التبيان، ج‌ 7، ص‌ 30.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 401