آیه صالح المؤمنین

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 4 سوره تحريم/66 را «آيه صالح المؤمنين» ناميده‌اند:<ref> نهج الحق، ص‌ 191.</ref> ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

-

آيه 4 سوره تحريم/66 را «آيه صالح المؤمنين» ناميده‌اند:[۱]

«إِن تَتوبَا إِلَى اللّهِ فَقد صَغتْ قُلوبُكما وَ إِن تَظهَرا عَليهِ فَإِنَّ اللّهَ هُو مَولَلهُ و جِبرِيلُ و صَلِحُ المُؤمِنينَ و المَللكةُ بَعدَ ذلِكَ ظَهِيرٌ».

در اين آيه، دو تن از همسران پيامبر صلى الله عليه و آله را كه به آزار حضرت اقدام كردند؛ عتاب كرده، مى‌فرمايد: اگر از كار خود توبه كنيد، بهتر است؛ زيرا دل‌هايتان منحرف شده و اگر بر ضد او به يكديگر كمك كنيد، در حقيقت خدا خود سرپرست او است و جبرئيل و «صالح المؤمنين» نيز ياور اويند و گذشته از اين، فرشتگان هم به او يارى مى‌رسانند.

بر اساس شأن نزول‌ها، مقصود از اين دو زن، حفصه و عايشه‌اند. ابن عباس مى‌گويد: از عمر بن خطاب پرسيدم: دو زنى كه با رسول خدا صلى الله عليه و آله دشمنى كردند، كيست‌اند؟ گفت: عايشه و حفصه.[۲] بر اساس روايات شيعه و سنى، مقصود از صالح المؤمنين، على عليه‌السلام است.[۳]

پانویس

  1. نهج الحق، ص‌ 191.
  2. مجمع البيان، ج‌ 10، ص‌ 474.
  3. الدّرالمنثور، ج‌ 8‌، ص 224؛ ابن كثير، ج 4، ص 415؛ كنزالعمال، ج‌ 1، ص‌ 237.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 390