آیه ‌شرط

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 10 سوره فتح/48 را «آيه ‌شرط» گفته‌اند:<ref> بحارالانوار، ج‌ 20، ص‌ 354.</ref> ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

-

آيه 10 سوره فتح/48 را «آيه ‌شرط» گفته‌اند:[۱]

«إِنَّ الَّذينَ يُبايِعونَكَ إِنّما يُبايِعونَ اللّهَ يَدُاللّهِ فَوقَ أَيدِيهِم فَمن نَكثَ فِإِنَّما يَنكُثُ عَلى نَفسِهِ و مَن أَوفى بِما عهدَ عليهُ اللّهَ فَسيُؤتِيهِ أَجرًا عَظِيمًا».

على بن ابراهيم قمى مى‌گويد: آيه شرط، پس از آيه بيعت رضوان نازل شده و خداوند با مؤمنان شرط كرده است تا زمانى از آنان راضى است كه از دستور پيامبر صلى الله عليه و آله سرباز نزنند و در هيچ كارى با او مخالفت نورزند و عهد و پيمان با او را‌نشكنند.[۲]

پانویس

  1. بحارالانوار، ج‌ 20، ص‌ 354.
  2. قمى، ج‌ 2، ص‌ 322؛ الصافى، ج‌ 5‌، ص‌ 39.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 389