آیه دَین
نسخهٔ تاریخ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی '- آيه 282 سوره بقره/2 «آيه دَيْن»، ناميده شده است.<ref> احكام القرآن، ابن العربى، ...' ایجاد کرد)
-
آيه 282 سوره بقره/2 «آيه دَيْن»، ناميده شده است.[۱]
اين آيه كه بزرگترين آيه قرآن است، به قوانين دَيْن پرداخته و احكام اساسى قرض و رهن را بيان كرده است. برخى طولانى بودن اين آيه را نشانه اهميت نقش امور مالى از نظر قرآن مىدانند:[۲]
«يَأيُّها الّذِينَ ءَامَنوا إِذا تَداينتُم بِدَين إِلى أَجل مُسمًّى فَاكتُبوهُ و ليَكتُب بَينكُم كَاتِبٌ بِالعدلِ...».
از اين آيه، احكام فقهى فراوانى استفاده شده است. على بن ابراهيم، پانزده حكم[۳] و برخى تا 21 حكم را استفاده كردهاند.
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 384