آیه خلق
نسخهٔ تاریخ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی '- آيه 164 سوره بقره/ 2 كه آفرينش آسمانها و زمين و آمد و شد شب و روز را... نشانهه...' ایجاد کرد)
-
آيه 164 سوره بقره/ 2 كه آفرينش آسمانها و زمين و آمد و شد شب و روز را... نشانههاى الهى دانسته، «آيه خلق» نام گرفته است:[۱]
«إِنَّ فِى خَلقِ السَّموتِ وَالأَرضِ و... لاََيَت لِقَوم يَعقِلون».
در شأن نزول اين آيه آمده كه چون خداوند در آيه پيشين فرمود: خداى شما يكى است: «وَ إِلهُكُم إِلهٌ وحِدٌ»، مشركان گفتند: چگونه براى اين همه مردم يك خدا بس است و خداوند اين آيه را فرو فرستاد.[۲]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 381