آيه تيمّم
نسخهٔ تاریخ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 6 سوره مائده/5 را «آيه تيمّم»<ref> الصحيح من سيرة النبى، ج 8، ص 323.</ref> يا...' ایجاد کرد)
-
آيه 6 سوره مائده/5 را «آيه تيمّم»[۱] يا آيه رخصت[۲] نام گذاشته‌اند؛ زيرا تيمّم را در صورت بيمارى و نيز در صورت نيافتن آب تشريع كرده و به چگونگى آن پرداخته است:
«و إِن كُنتُم مَرضَى أَو عَلى سَفر أَو جَاءَ أَحدٌ مِنكُم مِن الغائِطِ أو لمَستُمُ النِّساءَ فَلَم تَجِدوا ماءً فتَيَمَّموا صَعِيداً طَيِّبًا فَامسَحوا بِوُجوهِكُم و أَيدِيكُم مِنه».
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 379
