آیه توبه

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 37 سوره بقره/2 را «آيه توبه» ناميده‌اند.<ref> تتمة المراجعات، ص‌ 57‌.</ref> بر ...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

-

آيه 37 سوره بقره/2 را «آيه توبه» ناميده‌اند.[۱] بر اساس اين آيه، حضرت آدم عليه‌السلام (پس از آن ‌كه دچار لغزش شد و از درخت ممنوع خورد) از پروردگارش كلماتى را دريافت و خداوند توبه او را پذيرفت:

«فَتَلقّى ءَادمُ مِن رَبّهِ كَلِمت فَتابَ عَليهِ إِنّهُ هُو التّوّاب الرَّحيمُ».

پانویس

  1. تتمة المراجعات، ص‌ 57‌.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 379