ائمه اطهار
نسخهٔ تاریخ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۳۵ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نهج البلاغه / خطبه 109 / ترجمه: محمد دشتى / صفحه 209.
نَحْنُ شَجَرَةُ النُّبُوَّةِ وَ مَحَطُّ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ وَ مَعَادِنُ الْعِلْمِ وَ يَنَابِيعُ الْحُكْمِ نَاصِرُنَا وَ مُحِبُّنَا يَنْتَظِرُ الرَّحْمَةَ وَ عَدُوُّنَا وَ مُبْغِضُنَا يَنْتَظِرُ السَّطْوَةَ.
ما از درخت سرسبز رسالتيم و از جايگاه رسالت و محل آمد و شد فرشتگان برخاستيم، ما معدن‌هاى دانش و چشمه‌سارهاى حکمت الهى هستيم. ياران و دوستان ما در انتظار رحمت پروردگارند و دشمنان و كينه‌توزان ما در انتظار كيفر و لعنت خداوند بسر مى‌برند.
| امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام | حضرت فاطمه سلام الله علیها | امام حسن علیه‌السلام |
| امام حسین علیه‌السلام | امام سجّاد علیه‌السلام | امام باقر علیه‌السلام |
| امام صادق علیه‌السلام | امام کاظم علیه‌السلام | امام رضا علیه‌السلام |
| امام جواد علیه‌السلام | امام هادی علیه‌السلام | امام حسن عسکری علیه‌السلام |
| امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف | ||
پيوندها
