غزوه وادی القری
رسول خدا صلي الله عليه و آله پس از فتح خيبر و فراغت از كارهاي آن رهسپار وادِي الْقُريَ شد. وادی القری منطقه‌اي بود متشكل از روستاهاي زياد و نزديك به هم در حدود پنجاه فرسخي شمال مدينه كه ساكنان مناطقي از آن يهودي بودند.
واقدي 2/710 گويد: آنان با شنيدن خبر آمدن سپاه اسلام آماده جنگ شدند. رسول خدا صلي الله عليه و آله ايشان را محاصره كرد و گويند پرچم را به سعد بن عباده يا حباب بن منذر، يا سهل بن حنيف يا عَبّاد بن بشر داد و سپس اهل وادي القري را به پذيرش اسلام فرا خواند و اعلام كرد اگر اسلام بياورند خونشان مصون و اموالشان محفوظ خواهد ماند و حساب اعمالشان نيز با خداست.
يهوديان وادي القري نپذيرفتند و روز نخست به جنگ با مسلمانان پرداختند كه طي آن ده نفر از جنگاورانشان به ميدان آمدند و به دست علي عليه السلام و ابودجانه انصاري و زبير بن عَوّام كشته شدند. هر يك از آنان كه كشته مي‌شدند پيامبر بقيه را به اسلام دعوت مي‌كرد، پس از نماز نيز آنان را به اسلام دعوت كرد. سرانجام اوايل روز دوم كه تازه آفتاب طلوع كرده بود تسليم شدند. حضرت چند روز در آن‌جا ماند و بر يهوديان ترحم كرد، زمين‌ها و نخلستان‌هاي آنان را همانند خيبر در اختيار خود آنان گذاشت و ايشان را عامل حكومت اسلامي مدينه در آن سرزمين قرار داد. چون خبر سرگذشت خيبر، فدك و وادي القري به يهوديان تَيْماء رسيد آنان نيز با رسول خدا صلي الله عليه و آله صلح كردند و متعهد شدند كه جِزْيَه بپردازند. بدين‌سان بود كه يهود در جزيرة العرب سركوب شد و ديگر چندان خطري از ناحيه آنان احساس نمي‌شد. پس از فتح خيبر، فدك و مناطق وابسته به آن و تنظيم امور آنان رسول خدا و سپاه اسلام به مدينه بازگشتند.
منابع
- سید علی میرشریفی، درسنامه آشنایی با تاریخ اسلام.
