فرشتگان در قرآن

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۷ توسط شهاب (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
این مقاله حاصل همکاری و مشارکت جمعی از اعضای دانشنامه اسلامی در نسخه پیشین دانشنامه است. به هنگامی که اطلاعات دانشنامه از نرم افزار پیشین به نرم افزارکنونی منتقل شد آخرین ویرایش آنجا به عنوان اولین نسخه در نرم افزار جدید ثبت شد.

چنانچه علاقه مندید نام کاربری که تدوین کننده این مقاله در نسخه پیشین بوده یا بیشترین مشارکت را در تهیه آن داشته است را بدانید به صفحه مشارکت کنندگان در نسخه پیشین مراجعه کنید



کلام امام علی علیه السلام در مورد خلقت ملائکه:

«و ملائكة خلقتهم و أسكنتهم سماواتك فليس فيهم فترة و لاعندهم غفلة و لافيهم معصية، هم أعلم خلقك بك، و أخوف خلقك منك، و أقرب خلقك إليك و أعملهم بطاعتك، لايغشاهم نوم العيون و لاسهو العقول و لافترة الأبدان، لم يسكنوا الأصلاب ولم تتضمنهم الأرحام ولم تخلقهم من ماء مهين، أنشأتهم إنشاء فأسكنتهم سماواتك و أكرمتهم بجوارك و ائتمنتهم على وحيك و جنبتهم الآفات و وقيتهم البليات و طهرتهم من الذنوب و لو لاقوتك لم يقووا ولو لاتثبيتك لم يثبتوا ولو لارحمتك لم يطيعوا ولو لاأنت لم يكونوا...».[۱]

«و ملائکه ای که خلق نمودی و آن ها را در آسمان­ها مسکن دادی، پس در آن ها سستی نیست، و نزد آن ها غفلت جایگاهی ندارد و معصیت نمی­کنند. آگاه­ترین موجودات به تو هستند و خوفشان از تو از همگان بیشتر است، نزدیکترین خلقت به تو و عاملترین آن ها در طاعت تو هستند، نه خواب به دیدگان آن ها راه می­یابد و نه دچار سهو و نسیان می­ شوند و نه بدن­ هایشان سست می ­شود. در صلب ها ساکن نبوده اند و رحم ها آن ها را دربرنگرفته بوده و آن ها را از آب پست (نطفه) خلق ننمودی. آن ها را دفعتا انشاء نمودی و ساکن آسمان هاشان کردی و به قرار دادنشان در جوار خود اکرامشان کردی و به وحی خود امینشان نمودی و از آفات دورشان داشتی و از بلیات حفظشان نمودی از گناهان پاکشان کردی و اگر قوت تو نبود قوتی نداشتند و اگر تثبیت تو نبود ثباتی نداشتند و اگر رحمت تو نبود اطاعت نمی نمودند و اگر تو نبودی نبودند...».

اسامی فرشتگان در قرآن:

  • 2. ماروت (آموزگار سحر برای دفع فتنه سحر): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره، آیه 102)
  • 3. هاروت (آموزگار سحر برای رفع فتنه سحر): یك بار در قرآن آمده است. (در سوره بقره،‌ آیه 102)
  • 4. میكال: یك بار در قرآن آمده است. (در سوره‌ بقره، آیه 98)
  • 7 و 8. عتید و رقیب: (مأموران ثبت اعمال خوب و بد): كه هر كدام یك بار در قرآن آمده اند. (در سوره ق، آیه 18)

پانویس

  1. تفسیر قمی، علی بن ابراهیم قمی، قم دارالکتاب، 1367 ش، ج 2، ص 207.