سوره نازعات/متن و ترجمه
 |
| درباره سوره نازعات ({{{شماره}}}) |
| آیات سوره نازعات |
| فهرست قرآن |
|
|
[[رده:متن و ترجمه سوره ها|]]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
1
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا
سوگند به فرشتگانی که جانها را به قوت، می گیرند،
2
وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا
و سوگند به فرشتگانی که جانها را به آسانی می گیرند،
3
وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا
و سوگند به فرشتگانی که شناورند،
4
فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا
و سوگند به فرشتگانی که بر دیوان، پیشی می گیرند،
5
فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا
و سوگند به آنها که تدبیر کارها می کنند،
6
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ
که آن روز که نخستین نفخه قیامت زمین را بلرزاند،
7
تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ
و نفخه دوم از پس آن بیاید،
8
قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ
در آن روز دلهایی در هراس باشند،
9
أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ
و نشان خشوع در دیدگان نمایان
10
يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ
می گویند: آیا ما را به حالت نخستین باز می گردانند،
11
أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً
آنگاه که استخوانهایی پوسیده بودیم؟
12
قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ
گویند: این بازگشت ما بازگشتی است زیان آور
13
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ
جز این نیست که تنها یک بانگ بر می آید،
14
فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ
و آنها خود را در آن صحرا خواهند یافت
15
هَلْ أتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى
آیا داستان موسی به تو رسیده است؟
16
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
آنگاه که پروردگارش او را در وادی مقدس طوی ندا داد:
17
اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى
به سوی فرعون، برو که طغیان کرده است
18
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَى أَن تَزَكَّى
بگو: آیا تو را رغبتی هست که پاکیزه شوی،
19
وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى
و من تو را به پروردگارت راه بنمایم و تو پروا کنی؟
20
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَى
پس آن آیت بزرگ را به او نشان داد
21
فَكَذَّبَ وَعَصَى
و او تکذیب کرد و عصیان ورزید
22
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى
سپس پشت کرد و می شتافت
23
فَحَشَرَ فَنَادَى
پس همه را گرد کرد و ندا داد،
24
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى
و گفت: من پروردگار برتر شما هستم
25
فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى
خدایش به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد
26
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَى
در این عبرتی است برای کسی که می ترسد
27
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا
آیا شما به خلقت سخت ترید یا این آسمانی که او بنا نهاده؟
28
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا
سقفش را، برافراشت و بپرداختش،
29
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا
شبش را تاریک کرد و روشنایی اش را آشکار ساخت،
30
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا
و پس از آن زمین را بگسترد،
31
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا
و از آن آب بیرون آورد و چراگاهها پدید کرد،
32
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا
و کوهها را استوار گردانید،
33
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
برای بهره گیری شما و چارپایانتان
34
فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى
چون آن حادثه بزرگ در رسد،
35
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى
روزی که آدمی همه اعمال خود را به یاد آورد،
36
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَى
و جهنم را به هر که می بیند نشان دهند،
37
فَأَمَّا مَن طَغَى
پس هر که طغیان کرده،
38
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
و زندگی اینجهانی را برگزیده،
39
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى
جهنم جایگاه اوست
40
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى
اما هر کس که از عظمت پروردگارش ترسیده و نفس را، از هوی بازداشته،
41
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى
بهشت جایگاه اوست
42
يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا
تو را از قیامت می پرسند که چه وقت واقع شود
43
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا
از یاد کردن آن تو را چه کار است؟
44
إِلَى رَبِّكَ مُنتَهَاهَا
منتهای آن نزد پروردگار توست
45
إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا
جز این نیست که تو کسانی را که از آن روز بترسند بیم می دهی
46
كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا
چون آن را ببینند، پندارند در این جهان جز یک شامگاه یا چاشت درنگ نکرده اند
