آیه 31 انفال

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۵ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 381

نویسنده: محمدباقر محقق

شأن نزول آیه 31 سوره انفال

«وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آیاتُنا قالُوا».[۱]

سعید بن جبیر گوید: در روز جنگ بدر پیامبر دستور قتل عقبة بن ابى‌معیط و طعیمة بن عدى و نضر بن حرث را صادر فرمود، مقداد از كسانى بود كه نضر بن حرث را به اسیرى گرفته بود. خواست دستور قتل را درباره او اجرا نكند لذا به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفت: یا رسول الله، نضر اسیر من است. پیامبر فرمود: اوست كه درباره كتاب خدا آنچه كه نباید بگوید گفته است و این آیه درباره گفتار او نازل شد.[۲]

پانویس

  1. بقیه آیه، «قَدْ سَمِعْنا لَوْ نَشاءُ لَقُلْنا مِثْلَ هذا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ؛ هنگامى كه آیات ما براى آن‌ها خوانده می‌شود، گویند: شنیدیم و اگر بخواهیم ما نیز مانند آن خواهیم گفت و این جز افسانه هاى پیشینیان چیز دیگرى بیش نیست».
  2. تفسیر جامع البیان.