آیه 141 انعام

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۵ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 352

نویسنده: محمدباقر محقق

شأن نزول آیه 141 سوره انعام

«وَ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشاتٍ وَ غَيْرَ مَعْرُوشاتٍ».[۱]

این قسمت از آیه «وَلا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لايُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ» درباره ثابت بن قیس بن شماس آمده كه داراى پانصد درخت نخل خرماى پربار بوده است و وقتى كه آیه «وَ آتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصادِهِ» نازل گردید.

ثابت تمام باغ نخلستان را به فقرا و درویشان بخشید و براى عیالات خویش چیزى باقى نگذاشت و خداوند این آیه را نازل فرمود كه مردم همه چیز خود را نبخشند و عیال و اهل بیت خود را فقیر نگذارند.[۲]

چنان كه ابوالعالیة و ابن جریج نیز آن را نقل و روایت كرده اند،[۳] شیخ بزرگوار ما موضوع ثابت بن قیس را نقل نموده ولى به عنوان شأن و نزول ذكر ننموده و اشاره كرده كه خداوند از این گونه اسراف نهى فرموده است.

پانویس

  1. بقیه آیه، «وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفاً أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشابِهاً وَ غَيْرَ مُتَشابِهٍ كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ آتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصادِهِ وَلاتُسْرِفُوا إِنَّهُ لايُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ؛ اوست خدائى كه آفرید باغ‌ها و بستان‌هاى از (درختان) داربستى (مانند درخت انگور) و غیر داربستى (مانند درختان آزاد) و كشتزارهائى كه داراى میوه هاى گوناگون است (و نیز) زیتون و انار (و) میوه هاى متشابه و شبیه یكدیگر (مانند زردآلو و شفتالو) و غیرمتشابه (مانند سیب و انار) بخورید از آن (میوه ها) هنگامى كه برسد و زكات آن را بدهید در موقعى كه كشتزار (خود را) درو مى نمائید و اسراف و زیاده‌روى نكنید زیرا خداوند اسراف‌كنندگان را دوست نمى دارد».
  2. تفسیر كشف الاسرار.
  3. تفسیر جامع البیان.