مروج الذهب (کتاب)

بخشی از یک کتاب

مروج الذهب یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط ابوالحسن علی بن حسین مسعودی،مورخ و

جغرافی دان بزرگ شیعی تالیف شده است .این جهانگرد تیز بین و مورخ چیره دست حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در

اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر در آورده است.

مروج الذهب از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام. به دست

میدهد،از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود و در نزد خاور شناسان اعتبار و حرمتی به سزا داشته از مهمترین منابع اساطیر و تاریخ

قبل و بعد از اسلام ،خاصه ایران دروه ساسانی و تاریخ صدر اسلام ،محسوب می شود.

ابوالحسن علی بن حسین مسعودی ،مورخ و جغرافی دان بزرگ اسلامی،در اواخر قرن سوم هجری، احتمالا حدود سال ۲۸۰ ق، در بغداد متولد

شد. خانواده اش اصلا اهل کوفه بودند . نسبش به عبدالله بن مسعود ،صحابی بزرگوار پیامبر(ص) می رسد.

شور و شوق دانش اندوزی او را از اوان جوانی به سیر و سفر در سرزمین های اسلامی کشاند. عراق و ایران و مصر و سوریه و فلسطین و

ارمنستان و هند و سیلان و عمان و سواحل شرقی افریقا را تا زنگبار و احتمالا ماداگاسکار زیر پا گذاشت. حتی از چین و مالزی هم دیدار کرد.

ظاهرا جز اندلس (اسپانیا) و غرب افریقا ،تمام سرزمین های اسلامی را سیاحت کرده است. سرانجام در ۳۳۶ق در مصر مقیم شد و در جمادی

الثانی ۳۴۵ق (سپتامبر ۹۵۶میلادی) در شهر فسطاط مصر درگذشت.