الأقطاب الفقهیة علی مذهب الإمامیة (کتاب)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی
نویسنده: محمدرضا ضمیری
الاقطاب الفقهیه على مذهب الاماميّة
مؤلف:
محمد بن على بن ابراهیم احسائى، مشهور به ابن ابى جمهور.(م 901 ق)
زندگی‌نامه و اظهارنظرها:
وى متكلم، فقیه، حكیم، محدث و با محقق كركى معاصر بود و از شاگردان هلال جزایرى و حسن قتال به شمار مى رفت.
تألیفات:
المجلى فى منازل العرفانیه، معین المعین، الاقطاب.[۱]
معرفى اجمالى كتاب:
در این كتاب قواعد فقهى زیر مورد بحث و بررسى قرار گرفته اند:
قاعدة التیر، قاعدة لاضرر، تغیر الاحكام بتغيّر العادات، قاعدة كل حكم شرعى قصده منه الآخر كجلب نفع أو دفع ضرر عبادة، قاعدة لابدل للصلاة الخمس الاّ الظهر، قاعدة الفاتحة متعین فى الصلاة، قاعدة التقیة، قاعدة فى التزاحم الحقوق تقدم حقوق المؤقتة عند ضیق وقتها على الكل، قاعدة حقوق العباد اذا تساویت فلا ترجیح فیها، قاعده لایحمل الانسان عن غیره عملاً بالاصل، قاعدة عدم جواز اجتماع العوض والمعوض، قاعدة اصالة اللزوم فى العقد، قاعدة نفى الغرر، قاعدة الاصل عدم الضمان فى الودیعة، قاعدة القادر على انشاء شى ء له الاقرار به و بالعكس العكس، قاعدة الاقرار، قاعدة الید، قاعدة الیمین، قاعدة القرعة.
وضعیت نشر:
این كتاب به همت كتابخانه آیت الله مرعشى نجفى، یا تحقیق شیخ محمد حسون چاپ و منتشر شده است.
پانویس
- ↑ اعیان الشیعه، ج 9، ص 434؛ روضات الجنات، ج 7، ص 26؛ ریحانة الادب، ج 7، ص 331.
