سخنرانى امّ كلثوم در ميان كوفيان

از جمله وقایع مربوط به کاروان اسرای کربلا سخنرانی امّ كلثوم در ميان كوفيان است این واقعه را لهوف سید بن طاووس به نقل از زید بن موسی چنین نقل نموده است:

پدرم، از جدم امام صادق عليه السلام برايم نقل كرد كه فرمود: «امّ كلثوم، دختر على عليه السلام در آن روز از پشت پوشش خود و در حالى كه صداى خود را به گريه بلند كرده بود، به سخنرانى پرداخت و گفت: اى كوفيان! بدا به حالتان! چرا حسين را وانهاديد و او را كشتيد و دارايى هايش را به تاراج برديد و براى خود برداشتيد و زنانش را اسير كرديد و به خاك سياه نشانديد؟! مرگ و هلاكت بر شما باد! واى بر شما! آيا مى دانيد چه بلاى بزرگى بر سرتان آمده است؟ و بار چه گناهى را بر پشت خود نهاده ايد؟ و چه خونهايى را ريختيد؟! و كدامين حرمت را شكستيد؟! و جامه كدامين دخترك را ربوديد؟! و چه اموالى را به تاراج برديد؟! بهترين مردانِ پس از پيامبر صلى الله عليه و آله را كشتيد و مِهر از دلهايتان رَخت بركشيد. هان كه حزب خدا چيره اند و حزب شيطان، زيانكارند!».

سپس گفت: برادرم را محاصره كرديد و او را كشتيد. واى بر مادرتان! بزودى آتشى سزايتان خواهد بود كه شعله اش زبانه مى كشد. خون هايى را ريختيد كه خداوند ريختن آنها را حرام كرده بود و قرآن و محمد صلى الله عليه و آله نيز ريختن آنها را روا نشمرده بودند!

هان! آتش، مژده تان باد كه شما، فردا در قهر آتشى خواهيد بود كه شعله اش زبانه مى كشد! و من در زندگى ام، بر برادرم خواهم گريست بر بهترين مولودى كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله متولد شده است. با اشكى فراوان و جوشان و ريزان كه بر گونه هايم هميشه جارى است و خشك نمى شود.

مردم، صدا به گريه و ناله و زارى بلند كردند و زنان، موهاى خود را پريشان نمودند و خاك بر سرشان ريختند و ناخن به چهره كشيدند و گونه هاى خود را خراشيدند و ناله و فرياد كردند. مردان نيز گريستند و ريش خود را كَنْدند و هيچ روزى، مرد و زن گريانى بيشتر از آن روز ديده نشد.