آیه 100 مائده
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۲ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 318
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 100 سوره مائده
«قُلْ لايَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ».[۱]
جابر گويد: وقتى كه آيه تحريم خمر بر پيامبر نازل گرديد، شخص عربى از آن ميان برخاست و گفت: يا رسول اللّه، من مردى بودم كه تجارت خمر مى كردم و از آن راه دارائى و ثروت زيادى بدست آوردم و اگر من به طاعت خدا مشغول شوم، اين ثروت ممكن است براى من منفعتى داشته باشد. رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: خداوند مال حلال را قبول مي‌كند و مال حرام را نمى پذيرد سپس براى تصديق قول پيامبر اين آيه نازل گرديد.[۲]
پانویس
- ↑ بقيه آية، «وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُوا اللَّهَ يا أُولِي الْأَلْبابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ بگو (اى پيامبر) (اموال يا مردم) پاك و ناپاك برابر نيست، هر چند بسيارى پليدى شما را به شگفت درآورد (يا خوشتان بيايد) پس، از خداوند بترسيد اى صاحبان خرد باشد كه رستگار شويد».
- ↑ اسباب النزول از واحدى و ترغيب از اصفهانى.
