بستن آب بر سپاه امام حسین در کربلا
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: حوادث الایام، صفحه 23
نویسنده: سيد مهدى مرعشى نجفى
بستن آب بر اهل بیت علیهم‌السلام
در روز هفتم سال 61 هجرى قمرى از ابن زیاد ملعون نامه‌اى به عمر سعد رسید به این مضمون: یابن سعد میان حسین و آب فرات حائل شو و کار را برایشان تنگ بگیر و نگذار یک قطره آب بنوشند، ابن سعد همان وقت عمرو بن حجاج را با پانصد سوار بر شریعه موکل گرداند.
عطش بر امام و اصحاب غالب شد، امام حسین علیه‌السلام برادرش عباس را خواند و سى نفر فارس و بیست پیاده شبانه با بیست مشک به طلب آب فرستاد، عمر بن حجاج سر کرده موکلین آب فریاد زد: شما کیستید؟ نافع جواب داد: منم پسرعموى تو آمدم آب بیاشامم، گفت: بخور گوارا باد بر تو.
نافع گفت: واى بر تو مى‌گوئى من آب بخورم، حسین علیه‌السلام و اهل بیتش تشنه باشند و بمیرند، گفت: راست مى‌گوئى ولى به ما دستور داده‌اند، مانع شویم.
نافع به اصحاب گفت: وارد فرات شوید و عمر هم صیحه زد، مانع شوید و بجنگید. عده‌اى از اصحاب جنگ مى‌کردند و عده‌اى مشک‌ها را پر مى‌نمودند و کسى از اصحاب امام کشته نشد و آب را به خیمه‌ها رساندند و اهل بیت علیهم‌السلام آب خوردند.
