آیه 2 نساء
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 178
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 2 سوره نساء
«وَآتُوا الْيَتامى أَمْوالَهُمْ وَلاتَتَبَدَّلُوا الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ».[۱]
اين آيه درباره مردى از بنىغطفان آمد كه سرپرست برادرزاده يتيم خود بوده، وقتى كه به حد بلوغ رسيده بود چون مال زيادى داشت به وى نداد، يتيم مزبور شكايت نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله برد و اين آية نازل گرديد. پيامبر به عموى آن طفل يتيم دستور فرمود كه اموال او را به وى بدهد، او نيز اطاعت كرد.[۲]
چنان كه مقاتل و كلبى روايت كنند،[۳] شيخ بزرگوار ما گويد: وقتى كه اين آية نازل شد، مردم مخالطت با يتيم را گران شمردند. يتيمان شكايت نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله بردند آيه «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْيَتامى » آيه 220 - از سوره بقره نازل گرديد. چنان كه در جاى خود مذكور گرديده است، - چنان كه از امام باقر و امام صادق عليهماالسلام نيز اين موضوع روايت و نقل شده است.[۴]
پانویس
- ↑ بقيه آيه، «وَلاتَأْكُلُوا أَمْوالَهُمْ إِلى أَمْوالِكُمْ إِنَّهُ كانَ حُوباً كَبِيراً؛ دارائى يتيمان را (پس از بلوغ) به آنان بدهيد و دارائى نامرغوب و بد خود را به دارائى خوب و مرغوب آنها تبديل نسازيد و (نيز) دارائى آنها را به ضميمه دارائى خود نخوريد كه اين (كار) گناهى بس بزرگ است».
- ↑ تفاسير كشف الاسرار و روض الجنان.
- ↑ تفسير روض الجنان.
- ↑ تفسير مجمع البيان.