آیه 190 آل عمران
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۲۸ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 171
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 190 سوره آل‌عمران
«إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ».[۱]
ابن عباس گويد: كه قريش نزد يهود آمدند و گفتند: نشانه هاى نبوت موسى چه بوده است؟ آن‌ها گفتند: عصاى موسى و يد بيضاء او، سپس نزد مسيحيان آمدند و گفتند: نشانه هاى نبوت عيسى چه بوده است؟ مسيحيان گفتند: ابرص و اكمه را شفا مي‌داد و مرده را زنده مي‌كرد. سپس نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند، گفتند: يا محمد از خدا بخواه كه كوه صفا را براى ما به طلا مبدل سازد. رسول خدا صلی الله علیه و آله دعا كرد و اين آيه نازل گرديد.[۲]
پانویس
