آیه 91 آل عمران
نسخهٔ تاریخ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۵۸ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
منبع: نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 133
نویسنده: محمدباقر محقق
شأن نزول آيه 91 سوره آلعمران
«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ».[۱]
گويند درباره همان يازده نفر از ياران حارث بن سويد (كه شرح آن در پاورقى آيه 90 ذكر شده) آمده است هنگامى كه حارث توبه كرد و به مدينه برگشته بود، آنان گفتند: مراجعت نمى كنيم تا پيامبر از دنيا برود وقتى كه رسول خدا صلی الله علیه و آله مكه را فتح كرد، عده اى از آنها توبه نموده و به اسلام بازگشتند و توبه آنها قبول شد و عده ديگر قبل از فتح مكه مرده بودند و درباره كسانى كه مرده بودند اين آيه نازل گرديد.[۲]
پانویس
- ↑ بقيه آيه، «فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْ ءُ الْأَرْضِ ذَهَباً وَلَوِافْتَدى بِهِ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ؛ كسانى كه كافر شدند و در حالت كفر مردند اگر براى رهائى از عذاب خويش برابر همه زمين طلا (در عوض عذاب) به فدا آورند هرگز از ايشان پذيرفته نخواهد شد و از براى آنها شكنجه دردناك است و از براى آنها يار و ياورى نخواهد بود».
- ↑ تفاسير روض الجنان و مجمع البيان.




