لامعی گرگانی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

لامعی گرگانی، ابوالحسن

قرن: 5

(س پنجم ق)

شاعر. ملقب به لامعى. در بكرآباد گرگان به دنیا آمد. لامعى مداح خواجه نظام الملك، وزیر آلب ارسلان (465-455 ق) بود و پیش از وى عمیدالملك كندرى وزیر را مدح گفته بود. پس از دوره‌ى آلب ارسلان از لامعى شعرى در دست نیست ولذا عده‌اى آورده‌ى بعضى از تذكره‌ها را كه وى را شاگرد امام محمد غزالى (م 505 ق) دانسته‌اند، اشتباه مى‌دانند.

وى از شاعران دوره‌ى اول غزنوى پیروى مى‌كرد و گاه بعضى از قصاید آنها را جواب مى‌گفت. لامعى در اشعار خود از تركیبات متعدد عربى و تشبیهات استفاده كرده است. او در تشبیهات از منوچهرى دامغانى و در سرودن اشعار بلند و وصف طبیعت از فرخى سیستانى و عنصرى بلخى پیروى مى‌كرد و با برخى از شعرا مانند برهانى و سوزنى و جمالى مهریجردى و عمعق بخارى مشاعره و مناظره داشت. از آثار وى: «دیوان» شعر.