مسعود فرزاد

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

فرزاد، مسعود

ملیت: ایرانی
قرن: 14

(1360-1285 ش)، شاعر، نویسنده، محقق، مترجم، استاد دانشگاه و مصحح. در سنندج به دنیا آمد. در كئدكى به اتفاق خانواده از كردستان به تهران مهاجرت كرد و در این شهر سكونت اختیار نمود.

پس از اتمام تحصیلات ابتدایى، دوره‌ى متوسطه را در دارالفنون به انجام رسانید و با زبان انگلیسى آشنایى كامل یافت. فرزاد از آن پس به استخدام وزارت دارایى درآمد و به عنوان مترجم مشغول كار شد و در 1308 ش همراه سایر محصلین اعزامى به اروپا به لندن رفت و در رشته‌ى اقتصاد به تحصیل پرداخت.

سپس به ایران مراجعت كرد و در وزارت خارجه به عنوان مترجم به خدمت مشغول شد و در ضمن در دانشكده‌ى افسرى و دارالفنون به تدریس زبان انگلیسى پرداخت. فرزاد یكبار دیگر به لندن سفر كرد و در آغار جنگ بین‌الملل دوم از طرف بنگاه رادیو لندن براى بخش فارسى و ادبى آن موسسه برگزیده شد و چندین سال در آنجا سخنگو بود.

پس از بازگشت به ایران به عنوان استاد دانشگاه شیراز به تدریس مشغول گردید و سرانجام در 1360 ش كه جهت معالجه به لندن رفته بود در آنجا درگذشت. فرزاد با صادق هدایت دوستى تمام داشته و با وى در كتاب «وغ وغ ساهاب» همكارى كرده است. از آثارش: «كوه تنهایى»؛ «بزم درد»؛ «گل غم»؛ «دیوان» شعر؛ «رویاى ستاره»، ترجمه؛ «مرتد»؛ «داروى محبت»، ترجمه.