عبدالوهاب البیاتی
عبدالوهاب بیاتی
عبدالوهاب البیّاتی در سال ۱۹۲۶م در بغداد متولد شد و در اگوست ۱۹۹۹ چشم از جهان فرو بست. او یکی از شاعران نوگرای عرب و عراقی است.
تحصیلات
تحصیلات دانشگاهی خود را در بغداد در دانشسرای عالی به پایان رساند.
شعر
اشعار وی دارای مضامین انسان دوستانه و ظلم ستیز است و در نگاه و زبان شعری اش اساطیر جای شایسته ای دارند. البیّاتی به خاطر آوارگی، مهاجرت و تبعید همیشه در سفر بوده و این سفر و گذار در شعرهای او بازتاب یافته است. شعرهای او در گذار از سرزمین ها است که ویژگی های ذهنی و زبانی خود را می یابد. « او تجربه شاعر را سفر در اعماق حیات و گسستن از اقلیمی و پیوستن به اقلیمی دیگر می داند. دورنمای شعر او در تحلیل نهایی، سفر کردن و کوچ است. این سفر پایانی ندارد، چرا که زندگی و تکامل پایانی ندارد » . به سان سایر شاعران نوگرای عرب، او تحت تأثیر شعرای اروپایی و امریکایی و شاعرانی مانند « ناظم حکمت » ، « آراگون » ، « پابلو نرودا » و « تی.اس.الیوت » قرار داشت. بعضی از اشعار او نظیر « بازار روستا » متأثر از مکتب تصویرگرایان بود و بعد از آشنایی با الیوت از آن ها فاصله گرفت « البیّاتی، قبل از آن که از تصویرگرایان فاصله بگیرد، با الیوت دیدار می کند ». او دوستی عمیقی با نزار قبانی، محمد فیتوری، بدر شاکر السیاب، فالح البیاتی، محمود درویش و بلند الحیدری داشت. اشعار او به زبان های روسی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی، چینی و یوگسلاوی برگردانده شده است؛آهنگساز روسی « اسپنسکی» با اقتباس از شعر ۲۰ قصیده در وین وی، برگرفته از کتاب کلمه هایی که نمی میرند آهنگی ساخت و به رهبری موسیقدان بزرگ شوستاکویچ و به همراهی اوسپنسکی به اجرا درآمد ».
آثار
البیّاتی بیست و هفت مجموعه شعر و یک نمایشنامه دارد.
ديوان ملائكة وشياطين 1950م أباريق مهشمة 1955م. المجد للأطفال والزيتون 1956م رسالة إلى ناظم حكمت 1956م. أشعار في المنفى 1957م. عشرون قصيدة من برلين 1959م. كلمات لا تموت 1960م. طريق الحرية (بالروسية) 1962م. سفر الفقر والثورة. النار والكلمات 1964. الذي يأتي ولا يأتي 1966م. الموت في الحياة 1968م. تجربتي الشعرية 1968م. عيون الكلاب الميتة 1969م. بكائية إلى شمس حزيران والمرتزقة 1969م. الكتابة على الطين 1970م. يوميات سياسي محترف 1970م. ودیوان عبدالوهاب البیاتی چاپ شده که کتابهای شعر او را در سه قسمت دربرمی گیرد و انتشارات دارالعودة بیروت به سال 1972م آن راچاپ کرده است. قصائد حب على بوابات العالم السبع 1971م سيرة ذاتية لسارق النار 1974م. كتاب البحر 1975م. قمر شيراز 1975م. صوت السنوات الضوئية 1979م. بستان عائشة 1989م. كتاب المراثي 1995 الحريق 1996 خمسون قصيدة حب 1997 البحر بعيد أسمعه يتنهد 1998 ينابيع الشمس - السيرة الشعرية 1999 واز دیگر ابتکارهای ادبی او نمایشنامه محاکمه در نیشابور به سال 1973م است. مکالمات و گفت وگو های خود را نیز در کتابی بنام كنت أشكو إلى الحجر گرد آورده است.
نقد آثار
منتقدان عرب و غير عرب بسياري به نقد و بررسي آثار عبدالوهاب البياتي پرداختند . از جمله اين آثار : 1954 " عبدالوهاب البياتي و شعر جديد عراق " / دكتر احسان عباس / چاپ بيروت 1958 " عبدالوهاب البياتي پدر شعر نو " / مجموعه مقالات / همراه با مقالاتي از دكتر علي الراعي ، عبدالرحمن الشرقاوي ، نهاد التكرلي و . . . . 1958 " البياتي شاعر پيكار و انسانيت " / دانش نامه خانم ((نورس كم نقش)) در دانشگاه سوريه 1962 " عبدالوهاب البياتي شاعر و مبارز " / پايان نامه دانشگاهي قاسم نسيموف در دانشگاه تاجيكستان 1962 " عبدالوهاب البياتي زندگي و آثار " / دانش نامه خانم الميرا علي زاده در دانشگاه باكو 1966 مجموعه مقالاتي در كتاب " رنج انسان معاصر در شعر البياتي " / چاپ قاهره با مقالاتي از ناظم حكمت ، دكتر كارل بتراجك ، محمود امين الطالم ، نزار قباني . . . .
منابع
