سوزنی سمرقندی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

سوزنی سمرقندی، شمس‌ الدین، ابوبکر محمد

قرن: 6

(وف 569/562 ق)

شاعر، متخلص به سوزنى. ملقب به تاج‌ الشعراء وى كه نسبش به سلمان فارسى مى‌ رسید در قریه كلاش سمرنقد به دنیا آمد و در بخارا تحصیل كرد و زندگى را در نخشب و سمرقند و بخارا سپرى كرد. وى پیشه‌ ى سوزن‌گرى داشت و به همین جهت سوزنى تخلص مى‌ كرد.

وى از بزرگان شاعران دربار خانیه به شمار مى‌ رفت و چند تن از پادشاهان این سلسله را مدح گفته و مدایحى بسیار نیز در حق چند تن از بزرگان آل مازه یا برهان كه روساى حنفیان ماوراءالنهر بودند سروده است.

سوزنى در هجو و هزل بسیار توانا بوده و در این فن مبالغه مى‌ كرده و در ضمن در مدایح و غزلیات نیز شاعر توانایى بوده است. او همچنین به زبان تركى شرقى آشنا بوده و اول شاعرى است كه الفاظ تركى را در شعر فارسى وارد كرده است. شمس‌ الدین ابوبكر با عمعق و انورى و رشید و وطواط و ادیب صابر معاصر بود. از آثار وى، «دیوان» اشعار.