صادق رضازاده شفق

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

رضازاده شفق، صادق

قرن: 14

(1350-1274/1271 ش)

شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار و مترجم. در تبریز متولد شد و زبان فرانسوى و انگلیسى را در مدرسه‌ى كاتولیك و امریكایى تبریز فراگرفت. مدتى مدیریت مدرسه‌ى حیات تبریز را به عهده داشت و در سال 1328 ق روزنامه‌ى «شفق» را در تبریز منتشر كرد و در سال 1330 ف بر اثر سخنرانی هایى كه بر علیه استیلاى دولت روس مى‌كرد از طرف آن دولت به اعدام محكوم شد و به استانبول گریخت و از كالج رابرت آنجا به دریافت لیسانس نائل گردید، در سال 1340 ق به ایران بازگشت و بعد از مدت كوتاهى به برلن رفت و در آنجا موفق به دریافت دكتراى فلسفه شد.

سپس به ایران آمد و در دارالمعلمین عالى به تدریس فلسفه و ادبیات فارسى قبل از اسلام پرداخت او زبانهاى روسى، فرانسوى، تركى، آلمانى و انگلیسى را به خوبى مى‌دانست و در دانشگاه تهران ادبیات فارسى و فلسفه تدریس مى‌كرد. در اولین دوره‌ى مجلس سنا و دوره‌هاى چهاردهم و پانزدهم مجلس شوراى ملى نماینده بود.

وى در تهران درگذشت و در گورستان بهشت زهرا به خاك سپرده شد. از آثار اوست: «تاریخ ادبیات ایران»؛ «ایران از نظر خاورشناسان»؛ «ستارخان»؛ تدوین «دیوان عارف»؛ «فرهنگ شاهنامه و ملاحظاتى درباره‌ى فردوسى» و ترجمه‌هاى: «اسكندر مقدونى»؛ «تاریخ مختصر ایران»؛ «زندگانى داریوش».