هندوشاه نخجوانی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

نخجوانی، هندوشاه

قرن: 8

(ز 724 ق)

نویسنده، ادیب و شاعر. اصل وى از نخجوان بود و در همان جا نشو و نما یافت. تحصیلات خود را در مدرسه‌ى مستنصریه‌ى بغداد به پایان رساند و نیز نزد شمس‌الدین محمد كیشى درس خواند. هندوشاه مدتى به خدمت خاندان جوینى درآمد و در 674 ق به نیابت از برادر خود، سیف‌الدوله چندى بر كاشان حكمرانى نمود و در آنجا مدرسه‌اى ساخت و كتابهاى بسیارى وقف نمود.

وى مدتى نیز در دستگاه اتابك نصرةالدین احمد بن یوسف شاه، از اتابكان لر بسر برد و كتاب «تجارب‌السلف» را به نام او تألیف كرد. این كتاب در 724-723 ق تألیف شده است و موضوع آن تاریخ خلفا و وزراى اسلام تا انقراض خلافت عباسى مى‌باشد.

هندوشاه در تألیف «تجارب‌السلف» از «منیة الفضلاء فى تواریخ الخلفاء والوزراء» صفى‌الدین ابن طقطقى استفاده مستقیم نموده با این تفاوت كه قسمت‌هایى از آن را حذف كرده و مطالبى از كتب معروف دیگر عربى و فارسى بر آن افزوده است. از دیگر آثار وى: «صحاح العجم» یا «صحاح الفرس» در لغت؛ «موارد الادب»؛ «دیوان» شعر. در «ایضاح‌المكنون» تاریخ فوت او 730 ق ذكر شده در صورتى كه در «هدیةالعارفین» 730 ق تاریخ اتمام كتاب «موارد الادب» بیان گریده است.