نظام وفا کاشانی
نظام وفا کاشانی
قرن: 14
(1384-1306/ 1305 ق)
نویسنده و شاعر، متخلص به نظام. نسبش به صباحى بیدگلى شاعر معروف مى‌رسد و مادرش نیز از زنان شاعر بود كه حیا تخلص مى‌كرد. نظام در بیدگل كاشان به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتى به تحصیل علوم ادبى و عربى پرداخت. او ادبیات فارسى و عربى را از محضر سید محمد كاشانى و فقه، اصول و كلام را از محضر سید محمدرضا مجتهد فراگرفت و فلسفه را نزد پدرش آموخت.
وى چندى هم در سلك طلاب حوزه‌ى علمیه قم به تحصیل مشغول شد و مدتى نیز به تحصیل طب قدیم نزد میرزا محمدعلى آقا جمال كه از اطباء معروف زمان خود بود، پرداخت. سپس جهت تكمیل تحصیلات به نجف رفت و پس از بازگشت در تهران اقامت گزید و زبان فرانسه را در مدرسه‌ى آلیانس فراگرفت.
بعد وارد فعالیت‌هاى سیاسى شد و هنگام به توپ بستن مجلس به همراه مجاهدین در باغ سپهسالار مشغول دفاع بود، اما سرانجام دستگیر و زندانى شد. پس از آزادى از زندان و استقرار مشروطیت، از فعالیت‌هاى سیاسى دست كشید و به كار تدریس و تعلیم و تربیت از جمله تدریس در مدرسه‌ى سن‌لویى اشتغال ورزید.
او همچنین مدتى در وزارت فواید عامه و سپس در وزارت فلاحت به عنوان رئیس بازرسى مشغول شد و تا مدیر كلى ارتقا یافت. وى در 1302 ش ماهنامه‌ى «وفا» را به مدیریت عبدالحسین میكده در تهران تأسیس و منتشر كرد. نظام وفا بر اثر سكته‌ى مغزى در تهران درگذشت. از آثار منظوم وى: «حبیب و رباب»، در شرح خودكشى حبیب‌اللَّه میكده؛ «حدیث دل»؛ «گذشته‌ها»؛ «دیوان» شعر. از آثار منثور وى: «ستاره و فروغ»؛ «فروز و فرزانه»؛ «یادگار سفر اروپا».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج6، ص53.
