سحاب اصفهانی

(میرزا، سید) محمد بن سید احمد هاتف (ف. 1222 ه.ق./ 1807 م.) شاعر معروف اصفهانى، متخلص به سحاب. ملقب به مجتهد الشعراء. اصلش از سادات حسینى اصفهان و از شعراى عهد فتحعلى‌شاه قاجار بود و كتاب «رشحات سحاب» خود را به نام او نوشت. در قصیده تابع شاعران قرن ششم و در غزل پیرو شاعران قرنهاى هفتم و هشتم است.

سحاب در علم نجوم و طب، شعرشناسى و فنون ادبى داراى اطلاعات كافى بود. در اواسط زندگى به مكه معظمه سفر كرده و بعد از بازگشت به منصب داروغگى دفتر همایون رسید. كالبد او را به امر فتحعلى‌شاه به نجف اشرف برده و در آنجا دفن كردند. از آثار او است: «روضه البكاء» و «سحاب البكا» در مراثى سیدالشهداء؛ تذكره‌ى «رشحات سحاب»؛ «دیوان» اشعار حاوى پنج هزار بیت كه در تهران چاپ شده است.

منابع

• اثرآفرینان، زير نظر: دكتر سيد كمال حاج سيد جوادي و دكتر عبدالحسين نوايي، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1377، ج3، ص209.

• صد شاعر، خسرو شافعی.