محمدحسین رکن زادهی آدمیت
محمدحسین رکن زادهی آدمیت
قرن:14
(تو 1317 ق)
نویسنده، روزنامه‌نگار و شاعر، متخلص به سالك. در شیراز به دنیا آمد، پس از تحصیلات ابتدایى و آشنایى با زبانهاى فرانسوى و انگلیسى در اهواز به تدریس پرداخت و بعد به بوشهر رفت و ضمن تكمیل تحصیلات خود در رشته‌ى ادبیات فارسى و عربى در تجارتخانه‌اى به كار دفتردارى و انشاء و داد و ستد تجارتى پرداخت.
سفرى به عراق رفت و بعد از بازگشت در شیراز قرائت‌خانه‌ى آدمیت را تاسیس كرد و به كار خرید و فروش كتاب پرداخت. در سال 1305 ش روزنامه‌ى ادبى و سیاسى «آدمیت» را در شیراز منتشر كرد، پس از دو سال انتشار آن و تعطیلى روزنامه به هندوستان رفت و سپس به تهران آمد و مدتى مدیر روزنامه‌ى «ایران آزاد» شد و كتابخانه آدمیت را تاسیس كرد و بعد از انتقال به كتابخانه‌ى مجلس شوراى ملى به نوشتن فهرست كتب خطى آن كتابخانه پرداخت و به عضویت پیوسته‌ى انجمن ادبى فرهنگستان ایران درآمد.
آدمیت ضمن سرودن شعر، تالیفاتى نیز از خود به جاى گذاشته است كه برخى از آنها عبارتند از: «رساله‌ى اغلاط مشهوره»؛ «دانشمندان و سخن‌سرایان فارس»، در پنج مجلد؛ «دلیران تنگستانى»؛ «فارس و جنگ بین‌الملل»؛ «رساله‌ى كلمات و اصطلاحات جدیده»؛ «منتخبات ایران شهر یا اصول آدمیت»؛ «منتخب برهان قاطع»؛ «منشآت آدمیت»؛ «دیوان» اشعار.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص125.
