ناصری کرمانشاهی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

ناصری کلهر کرمانشاهی، ابوالحسن

قرن: 13

واعظ و شاعر، متخلص به ناصرى. پدرش در جریان درگیرى بین محمدحسین میرزاى حشمت‌الدوله با محمدتقى میرزاى حسام‌السلطنه در 1246 ق كشته شد. ناصرى طبعى موزون داشت و شعر مى‌سرود و در اشعار خود اختر تخلص مى‌كرد.

وى به عتبات عالیات رفت و مدتى در آنجا تحصیل نمود تا در زمره‌ى فضلا قرار گرفت و با دریافت اجازه از علماى بزرگ به كرمانشاهان رفت و به تدریس و وعظ پرداخت و به اصرار دوستان و آشنایان تخصلش را به ناصرى تغییر داد. از اوست:

شاه دین‌پرور على امیدگاه خسروان داور دولت نگهبان پادشاه خسروان

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج6، ص11.