عبدالنبی طسوجی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

طسوجی، عبدالنبی

قرن: 12

(1203-1117 ق)

فقیه، اصولى، ریاضیدان، ادیب و شاعر. پدر وى بنا به روایتى اوجاق قلى از نوادر عهد شاه سلطان حسین صفوى بود. ملاعبدالنبى در خوى متولد شد.

علوم عقلیه، فنون عربیه و ادبیه را در لاهیجان نزد سید محمد لاهیجانى فراگرفت. به مشهد رفت و نزد ملارفیع گیلانى علوم فقه و اصول و ریاضى و معقول را تكمیل نمود. سپس به نجف رفت و در آنجا ساكن شد. میرزا حسن در فوت او ماده تاریخى سروده بود.

از جمله آثار وى: «تفسیر قرآن»؛ «شرح نهج‌البلاغه»؛ «حاشیه‌ى تفسیر تونى»؛ «شرح معانى الاخبار»؛ «الردعلى نواقض الرافض»؛ «تحفة السالكین».

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، در کتاب موجود نیست.